قبل از بیان تفاوت های plc و میکروکنترلر ها، به تعریفی اجمالی از هر کدام می پردازیم:
پی ال سی یا Programmable logic controller کنترل کننده ای است که در ورودی اطلاعاتی را به صورت صفر و یک دریافت می کند و آن ها را با توجه به برنامه ای که در حافظه اش ذخیره شده است پردازش می کند و نتیجه ی عملیات را از قسمت خروجی به صورت فرمان هایی به گیرنده ها و اجراکننده های فرمان ارسال می کند.
این در حالی است که میکروکنترلر یک نوع خاصی از میکروکامپیوتر است. در واقع میکروکنترولر یک IC قابل برنامه ریزیست که عملکرد آن از قبل تعیین شده و معمولا به عنوان یک سیستم توکار (Embedded System) استفاده می شود.
حال به بیان تعدادی از تفاوت های plc و میکروکنترلر ها می پردازیم:
- دستگاه هایی که توسط میکروکنترولر ها ساخته می شوند، از نظر حجمی بسیار کوچک هستند و بیشتر در هدف های کوچک مانند گوشی همراه استفاده می شوند. این در حالی است که از plcها در پروژه های بزرگ و هدف های عظیم مانند کنترل یک نیروگاه بهره می برند.
- پی ال سی ها قابلیت اتصال به تمامی پروتکل های صنعتی به صورت ساده را دارا می باشند و می توان در تمامی محیط ها اعم از نظامی، رادیویی و رطوبتی بدون احتیاج به طراحی خاص و پیچیده از آن استفاده کرد. اما میکروکنترولر ها در پروژه های کنترلی که نیاز به شرایط بحرانی دارند، کارایی ندارد. میکروکنترولر ها توانایی اتصال به تمامی پروتکل ها را دارا می باشند که از طریق یک چیپ یا کد برنامه نویسی امکان پذیر است، اما این کار روند اصلی برنامه را در پروژه های حساس و سنگین ریسکی کرده، که در این صورت باید یا میکروکنترولر را با سرعت بیشتری ران کرد و یا نوع کد نویسی را عوض کرد.
- مدار هایی که با میکروکنترولر ساخته می شوند با ولتاژ پایین ( حداکثر ۱۲ ولت) کار می کنند اما مبدل ولتاژی که در plc ها مورد استفاده قرار می گیرد، ایزوله شده و می تواند بر اساس ماژول مختلف، در رک خود ولثاژ های بالایی را تحمل کنند
- در میکروکنترلر ها تعداد ورودی خروجی ها متعدد اما محدود به نوع میکروکنترولر می باشد و افزایش ورودی خروجی با قوی تر شدن چیپ و یا مالتی پلکسر همراه است. این در حالیست که تعداد ورودی خروجی ها در plc ها بسیار بیشتر از میکروکنترولر ها بوده و بسته به نوع plc و پردازنده آن ، می توان تعداد ورودی خروجی های آن را افزایش داد.
- زبان برنامه نویسی در plc ( به سه صورتLad, CSF و STL می باشد که دو روش Lad و CSF آسانتراند) بسیار ساده تر از زبان برنامه نویسی یک میکروکنترولر است (زبان برنامه نویسی میکروکنترولرها در اکثر اوقات سی و بیسیک است) و این امر، زبان برنامه نویسی plc را کاربرپسند تر می کند.
- در میکروکنترولر ها کاربر باید از طراحی مدار ، PCB و خطایابی اطلاعات کافی داشته باشد. در حالی که در plc کاربر فقط باید ماژول گذاشته و برنامه بنویسد.
- از plc ها برای موارد صنعتی با نویز بسیار بالا استفاده می شود و نسبت به میکروکنترولر ها ایزوله تر هستند.
- میکروکنترولر ها داری قیمتی بسیار پایین تر از plcها هستند و کاربرد بیشتری در دستگاه ها و پروژه ها دارند. در واقع در تمامی اهداف کاربر را همراهی می کنند.
- در نهایت، در میکروکتترولر ها کاربر از هنر طراحی و برنامه نویسی و در plc از هنر اطمینان، صحت، سالمی صنعتی و برنامه نویسی بهره مند می شود.
بدون دیدگاه